به گزارش پایگاه خبری قشم، مرشد میررستمی اول خردادماه سال ۱۳۴۱ در خونسرخ متولد شد. از کودکی سایه پدر را بالاسر نداشته و فقط از مادر و اطرافیان درباره او شنیده که می‌گفتند پدرت صدای خوبی داشت و خوب شهروند می‌زد.
از وقتی به یاد دارد در محله ۲۲ بهمن (پشت باغ مولوی) سکونت داشتند. نام محله پشت باغ مولوی که به میان می آید، نام خواننده قدیمی استان فاطمه رضایی هم به میان می آید، در آن زمان مرشد نوجوانی۱۰ تا ۱۲ ساله بود که از سرد و گرم زندگی چیزی نمی دانست و روزها را با پسرخانم رضایی بازی می کرد.
از خودش شنیده بودم که می‌گفت وقتی هنرمندانی چون؛ حسین وفادار، ارسلان عطائی، مرحوم حسن کریمی و… در خانه خانم رضایی جمع می‌شدند و به خواندن و نواختن می‌پرداختند ما را که بچه بودیم از اتاق بیرون می‌کردند؛ ولی من دست‌بردار نبودم و از پشت در گوش می‌کردم که چه می‌خوانند و چه می‌نوازند.
عود را خیلی دوست داشت و می‌خواست هر طوری شده بیاموزد. بیشتر از خودش عاشقش نواختن بود؛ ولی در آن زمان کسی یا مکانی نبود که عود را به مرشد بیاموزد به‌ناچار ابتکار به خرج داده و با حلب روغن، چوب و سیم قلاب عودی می‌سازد و شروع به نواختن می‌کند. اما چه بنوازد او که نه عود زدن می‌دانست و نه حتی کوک‌کردن آن. ناامید نمی‌شود و با سعی و تلاش خود ادامه می‌دهد تا صدایی از آن در آورد، خودش می‌گفت که خوب می‌زدم، ۱۳۵۳ آغاز فراگیری عود توسط مرشد بود.
در اوایل سال ۱۳۵۶ بود که اولین عود خود را با قیمت ۳۵۰ تومان خریداری کرد، شاید این اولین باری بود که یک عود واقعی را در دست می‌گرفت طبق همان روال که یاد گرفته بود آن را کوک کرده و می‌نوازد. وی می‌گفت روزی یکی از دوستان که از موسیقی سررشته‌ای داشت و با عودهای بسیاری کارکرده بود عود را از من گرفت تا بنوازد مرشد می‌گفت؛ اما هر کاری کرد نتوانست با کوکی که من کرده بودم بنوازد. عود را طبق اصول و استاندارد کوک کرده و شروع به نواختن می‌کند. حالا این مرشد است که نمی‌تواند با عود تازه کوک خودش بنوازد. مرشد وارد مرحله تازه‌ای از موسیقی می‌شود و حالا باید طبق اصول و کوک استاندارد بنوازد.
در سال ۱۳۷۰ با کمک دوستانی چون؛ محمد صالح عبدالهی، غلامعباس نجیری، محمد جاسکی، احمد اختیار، اسماعیل پیل‌افکن و… گروهی بنام موج تشکیل داده و نخستین کاست خود را در خانه خودشان (محله ۲۲ بهمن) پر کردند.
ازآن‌پس مرشد کار خود را به‌صورت جدی دنبال می‌کند بیشتر اشعار را از دوستانی چون صادق راغب فرد، میرعلی امیری‌پور، جلال اسلامی و مرحوم محمد تنیده و… می‌گرفت. لازم به ذکر است اشعاری را که به مرشد می‌دادند به کس دیگری نمی‌دادند؛ چون این شعرها فقط با صدای مرشد دلنشین می‌شد. البته ناگفته نماند که شاعرانی چون صادق، جلال و مرحوم تنیده اشعار بسیاری سروده‌اند که خیلی از آنها را مرشد نخوانده چرا که در سبک وی نیستند.
خیره وا خیره ـ یه آدم معتاد ـ تو چلچراغ محله‌ای و سحر پرخاطره عشق مه با تو… از جمله شعرهای است که فقط و فقط با صدای مرشد زیباست و نیز بس که اشتباه امکه و وقت مردن سر قبرم منویسی که ارم از سروده هایست که مرشد از شاعر و معلم گران‌قدر استان مرحوم ابراهیم منصفی اجرا کرده که البته در زمان حیات ایشان و با اجازه خود استاد بوده است.
طی صحبت دوستانه‌ای که با مرشد داشتیم از وی پرسیدم که از کدام خواننده استان خوشت می‌آید و کدامین را به خوانندگی قبول داری در جواب من گفت که سؤال سختی پرسیدی و نمی‌توانم به‌راحتی جواب بدهم؛ چون همگی هنرمند هستند و انتخاب مشکل است، اما آقای میر رستمی شاعر، خواننده و آهنگ‌ساز رضا صادقی (مشکی‌پوش) را برگزید و در ادامه اضافه کرد که دوستانی چون؛ ناصر عبدالهی، محمد روهنده و… دیگر عزیزان که از بزرگان موسیقی هرمزگان هستند و هر یک برای خود سبکی دارند برای من عزیز و محترم هستند. از وی پرسیدم نظرت درباره محمد روهنده چیست که با خوشحالی جواب داد آقای روهنده یکی از بهترین دوستان من است.
ناگفته نماند که مرشد و محمد در دبی هم بین ایرانیان و اعراب از محبوبیت خواصی برخوردار هستند. از خود مرشد شنیده بودم که می‌گفت تا حالا حدود ۴۰ کاست را خوانندگی کرده که یکی از آنها با همکاری و صدای محمد روهنده است.
میررستمی از بین خوانندگان عربی حسین الجسمی و محمد عبدو را می‌پسندد و یکی از هواداران پروپاقرص حسین الجسمی است که چند کار او الهام گرفته از آهنگ‌سازی‌های حسین الجسمی است.
مرشد میررستمی بعد از ۵٣ سال عمر از خدا دارای ۳ فرزند (۲ پسر و۱ دختر) می باشد پسر بزرگ او مهرزاد و دومی مهران هستند که هر یک به نوبه خود سوادی از موسقی دارند و به نوازندگی ارگ و گهگاهی عود مشغول هستند لازم به ذکر است که پسران او نیز موسقی را مثل پدر بصورت خود آموز یاد گرفته اند.
