به گزارش پایگاه خبری قشم، شهرستان مهر از شمال و شرق به شهرستان لامرد محدود می‌شود، از شمال غرب به شهرستان فراشبند و خنج و از طرف غرب با شهرستان جم در استان بوشهر هم‌مرز بوده و از طرف جنوب و غرب نیز به شهرستان‌های پارسیان در استان هرمزگان و عسلویه در استان بوشهر امتداد دارد.
جمعیت این شهرستان بر طبق سرشماری سال ۱۳۹۵، برابر با ۶۴٬۸۲۷ نفر بوده است.
مردم شهرستان همگی مسلمان و دارای مذهب شیعه و در بعضی مناطق سنی می‌باشند. نژاد آنان آریایی و زبانشان اچمی است که به علت نزدیکی با کشورهای خلیج فارس و سابقه تاریخی هجوم انگلیسیها به بنادر بعضی واژه‌های انگلیسی نیز بدان وارد شده‌است.
گفتنی است در استان فارس از شهرستان مهر به عنوان دروازه ورود به خلیج فارس و نگین اقتصادی و گردشگری استان یاد می شود.
قدمت مناطقی از این شهرستان همچون روستای هرج وروستای سرگاه (شهرگران) به ۷ هزار سال می‌رسد. همچنین دهستان فال و مرکز بخش اسیر به هزاران سال قبل یعنی دوران هخامنشی و زمان حکومت ساسانیان بازمی‌گردد.
شناسه خودرویی این شهرستان “۸۳س” می باشد و سالانه حدود ۱۰۰۰ خودرو در راهور این شهرستان شماره گذاری می شود.
شهرستان مهر دارای یک واحد درمانی به نام بیمارستان فاطمه الزهرا می باشد و در بخش گله دار نیز یک بیمارستان در حال ساخت دارد.
شهرستان مهر در زمینه آموزش عالی نیز دارای دانشگاه پیام نور مُهر ، موسسه غیر انتفاعی پارس و دانشگاه آزاد اسلامی مُهر ، دانشگاه پیام نور گله دار و دانشگاه آزاد اسلامی گله دار می باشد.
در زمینه ورزشی نیز دارای سالن ورزشی و یک زمین چمن طبیعی به نام مجموعه ورزشی شهدای دولت، سالن ولایت، سالن در حال ساخت سپاه پاسداران و سالن نشاط می باشد. همچنین مجموعه ورزشی شهدای صنعت نفت مُهر یکی از بزرگترین مجموعه‌های ورزشی جنوب فارس در این شهرستان می‌باشد که در حال ساخت است.
آب و هوای منطقه بیابانی و گرم و خشک است که قسمت‌های وسیع ای از خاک ایران از جمله جنوب فارس شامل می‌شود.
این شهرستان با هزاران هکتار اراضی وسیع کشاورزی که بیش‌ترین آن در بخش‌های اسیر و گله دار است یکی از قطبهای کشاورزی در جنوب استان فارس به‌شمار می‌رود.
در ادامه به معرفی تعدادی جاذبه های دیدنی این شهرستان میپردازیم.
جاذبه های دیدنی مهر
این اثر یکی از شاخص ترین آثار تاریخی در شهرستان مهر در استان تاریخی فارس بشمار می رود،اثر تاریخی «سنگ چله گاه» به عنوان استودانی از دوران تاریخی در بخش وراوی این شهرستان قرار دارد که در تاریخ ۱۰/۱۰/۱۳۸۱ به شماره ۶۷۷۴ در فهرست میراث ملی ایران به ثبت رسیده است.
این قبرستان که در روستای فال واقع شده دارای سنگ قبرهایی به شکل صندوق می‌باشد که متعلق به قرن هشتم هجری تا قرن ۱۱ هجری است. همچنین گنجینه‌ای از خطوط کوفی تزئینی و ثلث با کتابت استادانه را دارا می‌باشد.
