با اجرای مراسم ازدواج سنتی فرصتی برای آشنایی مردم با میراث ناملموس و فرهنگ متنوع مردم هرمزگان فراهم کرد.
محله خواجه عطا، مثل خیلی از محله های قدیمی بندر، بافت سنتی و کوچه های باریکی دارد و داشته است که قدم زدن در آن حس و حال خاصی به ما می بخشد و می تواند برای کسانی که تاکنون تجربه زیست در محیطی ساحلی را نداشته اند، فرصت سفر به اعماق تاریخ محلات ساحل نشین را فراهم کند.
البته از آن نوع زیست الان دیگر چیز زیادی نمانده است چرا که در گذشته در محلات ساحلی بندرعباس آب تا درب منازل یا حتی حیاط خانه ها نیز می آمده و اگر چنین بافتی حفظ نمی شد قطعا زیباتر هم بود، البته مردم برای دیدن چنین منظره و چنین نوع از زیستی می توانند به ساحل سورو مراجعه کنند.
علی ای حال، گرچه بافت سنتی محله خواجه عطا در برخی نقاط حفظ شده است اما لازم است برای حفظ میراث ملموس مردم بندرعباس حداقل در محله خواجه عطا و سورو طرح احیای بافت تاریخی اجرا شود چرا که اگر این مهم محقق شود با استفاده از ظرفیت گردشگرانی که همه ساله خود را به بندرعباس می رسانند می‌توان اقتصاد بومیان محلات تاریخی بندرعباس را احیا کرد.
وقتی کوچه‌ها و محلات قدیمی یزد و اصفهان می‌توانند در اقتصاد محلی نقش ایفا کنند پس چرا محلات بندرعباس نتوانند؟ وقتی چنین الگویی می تواند اقتصاد گردشگری در بندرکنگ را متحول کند پس چرا این اتفاق در بندرعباس نیفتد؟
چرا که بندرعباس به مراتب گردشگران بیشتری را نسبت به بندرکنگ و لافت در خود جای می دهد و زیرساخت های به ظاهر قوی تری دارد اما شاید مسئولین مدیریت شهری قوی‌تری نداشته باشد.
