به گزارش پایگاه خبری قشم، جمعیت این شهرستان بر پایه سرشماری ۱۳۹۰ برابر ۳۱۹٬۸۹۳ نفر و در سرشماری ۱۳۹۵ برابر ۳۰۶٬۳۱۰ نفر گزارش شده‌است. علت اصلی کاهش جمعیت، انتزاع شهرستان داورزن از شهرستان سبزوار در سال ۱۳۹۱ است.
گویش اکثر مردم سبزوار از مجموعه گویش‌های اصیل خراسانی و با منشأ فارسی دری است. با این حال لهجه سبزواری به دلیل حفظ اصالت خود در طول تاریخ، تفاوت اساسی با سایر لهجه‌های خراسانی دارد.
جانوران زیادی از جمله آهوی ایرانی و یوزپلنگ آسیایی در مناطق شبه کویری و کوهستانی شهرستان زندگی می‌کنند. میش‌مرغ، بزرگترین پرندهٔ قابل پرواز نیز در این منطقه دیده شده‌است.
سبزوار تاریخ غنی در طراحی فرش دارد و از حداقل ۱۵۵۵ میلادی منبع مهم فرش ایرانی بوده‌است. فرش‌ها در حدود ۲۰۰ روستا در منطقه بافته می‌شده و در بازار گردآوری و به فروش می‌رسیده‌است.
پنبه سبزوار نیز در استان، درجه یک است. اولین کارخانه پنبه سبزوار، در سال ۱۳۳۲ تأسیس شده‌است.
در ادامه به معرفی تعدادی جاذبه های دیدنی این شهرستان میپردازیم.
جاذبه های دیدنی سبزوار
آبشار برغمد در ۳۰ کیلومتری سبزوار و در جاده ی اسفراین واقع است. با توجه به طبیعت خشک این منطقه، این آبشار محل مناسبی برای تفرج به شمار می رود و دره ی منتهی به آبشار با درختان زیبای گردو پوشیده شده، این منطقه زیستگاه گونه های مختلف جانوری است. برای رسیدن به محل آبشار باید در حدود نیم ساعت کوهپیمایی کرد.
خانه جعفرزاده در کوی نه بام، خیابان بیهق، تاریخی بازمانده از دوره قاجار که صاحب آن از تُجار ثروتمند شهر بوده است. نمای آجُری، گل‌های شمعدانی، حوضِ آبی، حیاطِ بزرگ، بوی نمِ خاک و… همهی چیزی است، که برای سفر کردن به دلِ تاریخ نیاز داریم.
