مردم قشم انتظار داشتند که با وجود منطقه آزاد، زیرساخت‌های اساسی بهبود یابد، اما هنوز هم مشکلاتی مانند تأمین آب و برق، وضعیت نامناسب راه‌ها، کمبود خدمات بهداشتی و آموزشی، و نبود امکانات رفاهی کافی گریبان‌گیر ساکنان جزیره است. این مشکلات که سال‌هاست پابرجا مانده‌اند، نشان‌دهنده عدم برنامه‌ریزی صحیح و مدیریت ناکارآمد در این منطقه است.
اقتصاد جزیره نیز در وضعیت بحرانی قرار دارد. به جای ایجاد فرصت‌های برابر برای کسب‌وکارها و تجار، شاهد افزایش انحصارطلبی برخی افراد و گروه‌های خاص هستیم.
فضا برای سرمایه‌گذاری سالم و پایدار بسته‌تر شده و قوانین و سیاست‌های اقتصادی نامشخص، مانع رشد تجارت در جزیره شده است. در چنین شرایطی، بسیاری از سرمایه‌گذاران ترجیح داده‌اند فعالیت‌های خود را محدود یا حتی به مناطق دیگر منتقل کنند. علاوه بر این، سوءمدیریت در واگذاری املاک و اراضی منطقه آزاد قشم، اعتماد عمومی را خدشه‌دار کرده است.
بسیاری از واگذاری‌ها با ابهاماتی همراه بوده که موجب نگرانی مردم درباره نحوه مدیریت منابع و سرمایه‌های عمومی شده است. در حالی که این منطقه می‌توانست نمونه‌ای از شفافیت و بهره‌وری اقتصادی باشد، سیاست‌های ناکارآمد موجب شده است که سرمایه‌های جزیره به جای رشد، دچار رکود شود.
مردم قشم به خوبی می‌دانند که توسعه واقعی با پروژه‌های سطحی و تبلیغات پوچ محقق نمی‌شود. آن‌ها آگاه هستند که جزیره‌شان ظرفیت‌های بزرگی دارد و اگر مدیریت اصولی و متعهد در رأس امور قرار گیرد، می‌توان قشم را به یکی از قطب‌های موفق اقتصادی و گردشگری منطقه تبدیل کرد.
اکنون زمان آن رسیده است که سازمان منطقه آزاد قشم به‌جای وعده‌های تکراری، اقدامات عملی و مؤثر را در دستور کار قرار دهد تا زندگی در این جزیره بهبود یابد. مردم قشم، خواستار پاسخگویی، شفافیت و اجرای برنامه‌های واقعی و موثر هستند. آیا این خواسته‌ها به سرانجام خواهند رسید، یا همچنان در گرداب وعده‌های بی‌سرانجام گرفتار خواهند ماند؟
