شه بابک نقطه ای برای توسعه گردشگری در بشاگرد

به گزارش پایگاه خبری قشم؛ گرمای هرمزگان با گرمای یزد و خوزستان متفاوت چرا که شرجی باالی هوا در هرمزگان شهرهای ساحلی که بخش عمده جمعیت استان در آن زندگی میکنند را تبدیل به یک بخارپز کرده است و تحمل این وضعیت بسیار سخت است؛ در این شرایط فرقی بین سایه و آفتاب هم نیست همه جا اذیت کننده است و ماندگاری در این دما بسیار فرسایشی میشود از این رو ساکنین دیار شرجی و گرما از هر بهانهای برای فرار از گرما استفاده میکنند و مسافرتهای تابستانه در این استان جایگاه ویژهتری نسبت به سایر بالد دارد. اگر بخواهیم از مقاصد هرمزگانیها بگوییم؛ ارتفاعات جنوب کرمان در چند محور جبالبارز، دلفارد و درب بهشت در استان کرمان؛ استانهای شمالی کشور که بر اساس فیلمهای منتشره این روزها حجم زیادی از مردم هرمزگان خود را به جنگلهای مه گرفته شمال رساندهاند و مشهد الرضا علیه السالم سه مقصد اصلی هرمزگانی است؛ هرمزگانیها حتما قبل از تشرف به حرم امام رضا علیه السالم دوری در استانهای شمالی میزنند و حسن ختام سفر خود را با زیارت به پایان میرسانند؛ در این بین هستند کسانی که مجبورند تابستان سخت را در هرمزگان تحمل کنند به هر دلیلی افرادی در استان ما زیست و زندگی میکنند که مرخصیهای بلند مدت ندارند و تعطیالتشان به تعطیالت کوتاه آخر هفته محدود است و متأسفانه راهکار مناسبی برای این قشر از مردم هرمزگان که تعدادشان هم کم نیست وجود ندارد. در حالی که هرمزگان به عنوان استانی چهارفصل قابلیت توسعه گردشگری تابستانه را دارد و اگر این اتفاق بیافتد هم مردم هرمزگان میتوانند نفس راحتی در استانشان بکشند و هم گردشگری منجر به توسعه مناطق و ارتقای اقتصاد بومی خواهد شد. نکته جالب توجه نیز این است که همین نقاطی که ِ در تابستان هرمزگان نقاطی برای فرار از گرما معرفی خواهد شد در پاییز و زمستان نیز نقاطی بکر و دلپذیر برای فرار از سرمای طاقتفرسای کل کشور است و این یعنی ما هرمزگانیها هنوز آستینهایمان را برای خودمان هم باال نزدهایم چه رسد که بخواهیم خدمات گردشگری به دیگر نقاط کشور دهیم. مسؤوالن استان هرمزگان باید به این درک برسند که گردشگری در هرمزگان چه بخواهند چه نخواهند یکی از پیشرانهای آینده دار است و برای آیندهی هرمزگان ضرورت دارد نقاط خوش آب و هوای هرمزگان شناسایی، ارتقا و معرفی شود. مثال همین کوه گنو- که همه از خنکای هوای آن سخن به میان میآورند، چرا زیرساخت مناسبی ندارد تا حداقل به پاتوقی برای فراغت مردم استان هرمزگان در تابستان تبدیل شود و مردم بدون اینکه از استان خارج شوند بتوانند مسافرتهای کوتاه یکی دو روزه را در این فضاها تجربه کنند و دور از قیل و قالهای شهر خوش بگذرانند. متاسفانه نگاه به توسعه گردشگری در استان هرمزگان مبتنی بر آب و هوای فصل زمستان هرمزگان است و همین نگاه نیز باعث شده است که فصل گردشگری در هرمزگان محدود باشد مانند گردشگری جزیره هرمز تقریبا ۹ ماه از سال خبری از گردشگری و گردشگر در این جزیره نیست و فقط چند ماه از سال فعالیتهای گردشگری فعال است. جالب است بدانید همان شهرستان بشاگرد که همگان برای نجاتش از فقر و بیکاری کاسه چه کنم چه کنم در دست دارند یکی از بهترین نقاط برای گردشگری تابستانه است- دقیقا مانند چابهار- چابهار مانند بنادر هرمزگان فصل خاص گردشگری ندارد؛ هم در تابستان و هم در دیگر فصول گردشگران را به خود جذب میکند و اتفاقا یکی از فصول خاص گردشگری این بندر اقیانوسی فصل تابستان است؛ علت هم سامانهای به نام مونسون است که باعث میشود شهرستانهایی در کرانه یا پس کرانه دریای مکران قرار گرفتهاند تابستانهای خوش آب وهوایی را تجربه کنند و بارانهای مطلوبی در این فصل داشته باشند؛ دقیقا مانند بشاگرد که تحت تاثیر سامانه مونسون اکثر بارشهایی که دارد در تابستان رخ میدهد و اگر مردم هرمزگان دقت کرده باشند از آن دو روز گرمی که در ماه قبل ادارات استان تعطیل شدند تا به همین امروز ارتفاعات بشاگرد دارای هشدار نارنجی بودند و بارندگی در آن به وقوع میپیوست. همین بارندگیها موجب شده است که برخی روستاهای بشاگرد ظرفیتهای نابی برای گردشگرپذیری داشته باشند یکی از این روستاها روستای ” شه بابک ” است روستایی که این روزها به نگین بشاگرد معروف است اما اگر بیشتر روی آن کار شود قطعا نگین شرق هرمزگان و کل هرمزگان هم خواهد شد؛ شه بابک در اکثر ایام سال شاهد بارندگی است و همین امر موجب شده است که آب و هوایی مطلوب داشته باشد چنانچه میانگین دمای آن در فصل تابستان حدود ۲۵ درجه است و این یعنی شما در فاصله چند ساعت از مرکز استان میتوانید خود را به جایی خوش آب و هوا برسانید. شه بابک تا بندرعباس ۲۶۰ کیلومتر فاصله دارد اما از آن جایی که توسعه درست و درمانی در بخش راههای بشاگرد اتفاق نیفتاده است سه ساعت و نیم به طول میانجامد تا شما به شه بابک برسید؛ انگور و سیب در کنار خرما و سیر و همچنین گندم و جو جزو محصوالت این روستا است و همجواری آن با پر آب ترین رودخانه بشاگرد جلوه ای خاص دیگری به این روستا بخشیده است. کاش عزم مسؤوالن استان معطوف به این شود تا کمک کنند جاهای خوش آب و هوای استان تجهیز یابد چه در کوهشاه؛ چه در بشاگرد و چه در کوه گنو تا مردم استان الزم نباشد دل به جادههای دور و دراز بزنند و از طبیعت بکر استان خودشان نیز بهرهمند شوند.