واقعیت این است که تقریباً هر چند روز یکبار شاهد وقوع چنین حوادثی در جادههای استان هستیم؛ حوادثی که گاه جان شهروندان عادی را میگیرد و گاه مسئولان ارشد را، مانند رئیس دادگستری شهرستان که سال گذشته قربانی همین بیتوجهی شد.
با وجود صدور دستوراتی از سوی مراجع قضایی برای ساماندهی دامها، نصب شبرنگ و افزایش نظارت، اجرای این اقدامات همچنان با تأخیر و ضعف همراه است. شترهایی که شبهنگام بدون هیچ علامت هشداردهندهای در جاده ظاهر میشوند، به کابوسی برای رانندگان تبدیل شدهاند.
این یادداشت نه برای تسلیت، بلکه برای هشدار است: جان انسانها در برابر بیتوجهی به ایمنی جادهای، بسیار شکننده است. مسئولان باید با جدیت بیشتری وارد عمل شوند؛ از نصب علائم هشداردهنده و شبرنگ گرفته تا ایجاد حصارهای ایمن، آموزش دامداران و برخورد قانونی با موارد تخلف.
مردم نیز باید مطالبهگر باشند. امنیت جادهها، حق همه شهروندان است. هر حادثهای که به دلیل سهلانگاری رخ دهد، نه یک اتفاق، بلکه یک فاجعه قابل پیشگیری است. تکرار این حوادث، زنگ خطری است که دیگر نباید نادیده گرفته شود.