متأسفانه، بار دیگر یک حادثه دلخراش در شهرستان جاسک رخ داد. شب گذشته، یک خودروی پژو پارس در پل تبرکن با یک شتر برخورد کرد. در این حادثه، راننده مصدوم شد، اما خوشبختانه دو سرنشین دیگر که فرزندان وی بودند، سالم ماندند. با این حال، این حادثه تنها یکی از نمونه‌های پرتعداد تصادفات جاده‌ای ناشی از حضور بی‌رویه شترها در این منطقه است.
نهادهای مسئول که سال‌هاست در این خصوص فقط وعده داده‌اند، اما هیچ اقدام عملی مؤثری انجام نداده‌اند. بارها شاهد اظهارنظرهای کلیشه‌ای و پیشنهاد‌های بی‌سرانجام بوده‌ایم، اما هیچ‌یک از این وعده‌ها به کاهش خطرات منجر نشده است. انگار تنها زمانی که یک حادثه ناگوار رخ می‌دهد، مسئولان به فکر چاره‌اند، آن هم در حد چند اظهار نظر بی‌نتیجه و چند جلسه بی‌حاصل.
جاده‌ها باید محل امنی برای رانندگان باشند، نه میدان خطر و ترس. چرا هنوز هیچ‌گونه زیرساخت ایمنی مانند حصارکشی، شبرنگ، و علائم هشداردهنده به شکل گسترده اجرا نشده است؟ چرا نظارت کافی بر صاحبان شترها وجود ندارد؟ این حجم از بی‌توجهی و اهمال‌کاری، غیرقابل‌قبول و غیرمسئولانه است.
تصادف با شتر در جاده‌های جاسک به یک معضل تکراری تبدیل شده است؛ حوادثی که اغلب در شب رخ می‌دهند و خسارات جانی و مالی زیادی به همراه دارند. حضور شترها در مسیرهایی که نور کافی ندارند، خطر جدی برای رانندگان محسوب می‌شود و امکان واکنش به‌موقع را از آن‌ها می‌گیرد.
تا زمانی که قانون جدی در قبال این مشکل تصویب نشود و تا وقتی‌که صاحبان شترها احساس مسئولیت نکنند، این بحران پابرجا خواهد بود. هر روزی که اقدامی انجام نمی‌شود، می‌تواند روزی باشد که یک خانواده دیگر عزادار شود. این وضعیت دیگر قابل تحمل نیست، و اگر نهادهای مسئول همچنان سکوت کنند، مسئولیت هر حادثه‌ای که رخ دهد، مستقیماً بر عهده آن‌ها خواهد بود. زمان آن رسیده که این بحران به شکل جدی و فوری حل شود. مسئولان باید پاسخ‌گوی بی‌کفایتی خود باشند.
