شهرستان بوانات در شمال شرقی استان فارس و در فاصله ۲۴۰ کیلومتری شهر شیراز قرار دارد که مساحت آن ۲/۴۹۹۲ کیلومترمربع میباشد. از شمال به استان یزد و از جنوب به شهرستان سرچهان از غرب به شهرستانهای خرم بید و شهرستان پاسارگاد و از سمت شرق به شهرستان مروست از استان یزد منتهی میگردد.
میتوان این منطقه را به عنوان بهشت زمینی فارس نام برد؛ اگرچه استان فارس مملو از زیباییهای چشم نوازی است که هرکدام تصویرگر گوشهای از بهشت محسوب میشوند.
جمعیت شهرستان ۵۰٫۴۱۸ نفر است که در قالب ۱۵٫۸۷۴ خانوار میباشد. (آمار مربوط به هر دو شهرستان بوانات و سرچهان میباشد) زبان اکثریت مردم شهرستان بوانات فارسی است. هم چنین زبان بومی عشایر بوانات هم در بین خودشان رایج است.
تنوع زیست بوم بوانات گسترده و شامل مناطق حفاظت شده دره باغ و… است.
در بوانات و در منطقه مزایجان درختهایی وجود دارد که عمر آنها به صدها و هزاران سال میرسد.
بوانات از لحاظ تنوع جانوری غنی و جانورانی مثل گراز کفتار روباه گرگ و در مواردی خرس و یوزپلنگ مشاهده شده است.
در مورد واژه بوانات دو وجه نام گذاری وجود دارد. یکی بون به معنی بهره است که بعدها با ات تازی جمع شده است و دیگری به معنی بوان (بهشت) است که به مکان سر سبز دلالت دارد.
آب و هوای سرد و زمستانی بوانات، از این شهرستان که از غرب با پاسارگاد همسایگی دارد، منطقهای خنک و باصفا در بهار و تابستان ساخته است.
در ادامه به معرفی تعدادی جاذبه های دیدنی این شهرستان میپردازیم.
جاذبه های دیدنی بوانات
رودخانه سوریان، از رودخانههای معروف فارس بهشمار میرود و با توجه به ترددهای مکرر در این مسیر، پلهایی بر روی آن ایجاد شده است؛ یکی از این پلها، پلی آجری متعلق به دوران صفویه است.
زیستگاه هایی با ویژگی های بارز که جمعیت جانوری آنها به دلیل شکار بی رویه رو به کاهش است و از این رو به حمایت نیاز دارند، برای مدتی محدود و به طور معمول ۳ تا ۵ سال، شکار ممنوع می شود و دره باغ از مناطق شکار ممنوع استان فارس است.
این مکان، باقیمانده بنایی آیینی از دوران پیش از اسلام و مورد احترام اهالی منطقه بوده و نزد مردم عامه به قدمگاه محمد حنفیه معروف است. وجود درختان سرسبز و خرم و چشمههای زیبا که از دل تخته سنگی بزرگ جاری شده، این مکان را به تفرجگاهی خوش منظره و زیبا تبدیل کرده است.
